Archiwum: Marzec 2017

WIELKI SUKCES MARIUSZA WACHA W LIPSKU. BYŁY MISTRZ POKONANY NA WŁASNYM RINGU

wach_haters

To miała być walka o wszystko w wykonaniu Mariusza Wacha (33-2, 17 KO). Bo jeśli chciał jeszcze na poważnie namieszać w królewskiej kategorii, musiał pokonać Erkana Tepera (16-2, 10 KO). I pokonał!

Mariusz wyszedł do ringu pierwszy. Wyglądał na zrelaksowanego i pewnego siebie. Dotąd w Niemczech boksował czterokrotnie, odnosząc trzy zwycięstwa. Poległ tylko raz, z absolutnym królem, Władimirem Kliczką. Chwilę potem równie zrelaksowany między linami zameldował się Niemiec z tureckimi korzeniami.

Nasz rodak dobrze rozpoczął ten pojedynek. Stopował ataki przeciwnika długim lewym prostym, a pod koniec pierwszej rundy uderzył mocnym lewym hakiem pod prawy łokieć w okolice wątroby. W drugim starciu również przeważał Polak, choć nie dominował wyraźnie, co przy wyjazdowej walce może różnie się kończyć. Ale w przerwie w narożniku „Waszki” panował spokój i zadowolenie. W trzeciej odsłonie obaj trafili kilka razy w półdystansie. Walka nabierała rumieńców.

Wach wrócił dużo lepszą czwartą rundą. Bił lżej, za to znacznie częściej. Przejął inicjatywę, uruchomił brakujący w pewnym momencie lewy prosty, szukając też miejsca na ciosy po dole, które miały się skumulować i dać o sobie znać w późniejszej fazie pojedynku. W piątej Mariusz trochę się cofnął, lecz była to aktywna defensywa. Bo podopieczny Piotra Wilczewskiego nawet cofając się nie zapominał o długim lewym, a raz na jakiś czas pociągnął też mocniejszym prawym sierpowym.

Po ostrej reprymendzie w narożniku Teper natarł mocniej w szóstym starciu. Przeważał przez dwie minuty, ale to Wach lepiej finiszował, trafiając w końcu po raz pierwszy prawym podbródkowym. W siódmej rundzie obaj podkręcili trochę tempo. Optycznie na bardziej zmęczonego wyglądał Niemiec, jednak to właśnie on wykazywał na tym odcinku trochę większą aktywność. Na szczęście po chwilowym kryzysie Wach wrócił udaną ósmą rundą. To znów on był aktywniejszy, wyprzedzał akcje przeciwnika i zmazał gorsze wrażenie w poprzedniej odsłony. Obaj byli bardzo zmęczeni. Dziewiąta runda to dużo klinczowania, wolne tempo i mało ciosów. – Oni nic nie robią przez dwie minuty i akcentują trzecią. Nie czekamy już, zapieprzamy – krzyczał w narożniku w przerwie trener Wilczewski.

Przez dwie minuty dziesiątej rundy Wach sam robił mało. Ale w końcu złapał rywala na kontrę z prawej ręki. Teper chciał szybko odpowiedzieć, lecz nadział się na jeszcze jedną kontrę z prawej. To była najlepsza okazja do wygranej przed czasem, ale Niemiec szybko sklinczował i zażegnał niebezpieczeństwo. Obaj byli krańcowo wyczerpani. Na szczęście to Wach pokazał większy charakter. Na każdy cios przeciwnika odpowiadał dwoma swoimi i spychał go do odwrotu. W ostatnich trzech minutach zmęczony Teper zapychał Mariusza do lin. Ten próbował się oderwać i uderzyć czymś mocnym, lecz Niemiec sprytnie odpoczywał w tych sytuacjach. Gdy zabrzmiał ostatni gong, obaj podnieśli ręce na znak wygranej. Nieznacznie lepszy był Polak, jednak trzeba było pamiętać, że bój toczył się na terenie rywala…

Sędziowie punktowali na szczęście w zgodzie ze swoim sumieniem – 116:112, 115:113 i 115:113, wszyscy na korzyść Wacha!!!

źródło: bokser.org

2. ME U-22: KAMIL BODZIOCH ODPADŁ W ĆWIERĆFINALE

braila2017

Bez medalu ale ze sporym plecakiem sportowych doświadczeń wróci do kraju z 2. Mistrzostw Europy do lat 22 nasz „superciężki” Kamil Bodzioch (+91 kg). Jeden z trzech polskich ćwierćfinalistów przegrał dzisiaj jednogłośnie na punkty (0-5) z byłym brązowym medalistą Mistrzostw Europy Juniorów (dawniej nazywanych kadetami) z Anapy (2013) oraz Młodzieżowych Mistrzostw Europy z Kołobrzegu (2015), Alexandrem Mraovicem.

Niższy od Polaka 20-letni Austriak (jego rodzice pochodzą z Bośni i Hercegowiny) zwyciężył dzięki większemu międzynarodowemu doświadczeniu oraz skutecznie realizowanej taktyce, bazującej na atakach 3-4 ciosami w półdystansie, bitymi w różnych płaszczyznach i choć nie były to uderzenia mocne, robiły wrażenie na sędziach. Kamil był dwukrotnie liczony (w 2. i 3 starciu) i mimo dzielnej postawy do ostatniego gongu oraz naprawdę niezłych momentach w ataku zasłużenie przegrał ten pojedynek.

W turnieju pozostało zatem dwóch Biało-Czerwonych i obaj zaboksują jutro. W pojedynku o medal Mateusz Goiński (81 kg) stanie oko w oko z zawodnikiem gospodarzy, aktualnym mistrzem Rumunii, Andrei Aradoaie, zaś Bartosz Gołębiewski (75 kg) zmierzy się z mistrzem Izraela seniorów, Danielem Zanem Daskalo.

KULIŃSKI, GARDZIELIK I DĄBROWSKI WYGRYWAJĄ W ŻYRARDOWIE. WERWEJKO ZNOKAUTOWANY

zyrardow2017

To miał być mocny test dla Siergieja Werwejki (5-1, 3 KO). Okazał się zbyt mocny. W głównej walce gali Friday Boxing Night w Żyrardowie zwycięstwo zanotował Marcelo Luiz Nascimento (23-14, 20 KO).

Brazylijczyk już na początku kilka razy złapał na kontrę „polskiego Ukraińca”. Siergiej zakończył pierwszą rundę ładnym prawym krzyżowym, ale od początku widać było, że czeka go trudny wieczór. Piętnaście sekund przed końcem drugiego starcia Nascimento zranił go obszernym prawym sierpowym. W trzeciej taki sam prawy wysłał Werwejkę na deski, a wcześniej był jeszcze ładny prawy podbródkowy. To był tak naprawdę początek końca tej potyczki. Doświadczony, bardzo ceniony w środowisku journeyman z Ameryki Południowej w czwartej odsłonie dominował już niepodzielnie i na dobrą sprawę bardziej wrażliwy narożnik mógłby rzucić ręcznik. Wszystko przeciągnięto do rundy piątej. Wtedy Nascimento huknął kolejnym prawym overhandem i przed ciężkim nokautem Werwejkę wyratował arbiter.

W pojedynku dwóch niepokonanych dotąd pięściarzy Jordan Kuliński (4-0-1, 1 KO) pokonał Piotra Podłuckiego (4-1, 2 KO). Co ciekawe w myśl wcześniejszych postanowień lepszy z tej dwójki wziął całą pulę, a gorszy… boksował za darmo. Od początku obaj narzucili wysokie tempo. Wyższy Podłucki próbował boksować ciosami prostymi, ale Kuliński większość tych akcji zbierał na blok, a gdy zmienił pozycję na mańkuta, dwukrotnie zaskoczył rywala lewym sierpowym. W połowie drugiej odsłony Jordan po przestrzelonym prawym poprawił lewym na szczękę, posyłając Piotra na deski. Potem poprawił taką samą akcją, na którą przeciwnik nie potrafił znaleźć recepty. W trzecim starciu nadal przeważał bardziej doświadczony i utytułowany na ringach olimpijskich Kuliński. Dopiero w czwartej rundzie obraz potyczki wyrównał się, choć w piątej znów dominował podopieczny Łukasza Landowskiego. Później Kuliński – niestety jak to w jego zwyczaju, trochę spuchł, tempo spadło, ale i tak miał ten pojedynek pod kontrolą. Na pewno musi jeszcze popracować nad kondycją, bo talent jest… Po ostatnim gongu sędziowie punktowali i tak dość „ciasno” – 78:73, 78:74 i 78:74, wszyscy oczywiście na korzyść Kulińskiego.

Utytułowany na ringach olimpijskich Kamil Gardzielik (2-0, 1 KO) nie miał prawa mieć problemów z kimś takim jak Kasjan Inglot (0-1). A i tak kompletny nowicjusz zdołał postawić się poważniej niż moglibyśmy przypuszczać. Dwukrotny mistrz Polski seniorów już na samym początku zranił niedoświadczonego przeciwnika lewym hakiem w okolice wątroby. A jeszcze przed końcem pierwszej rundy kilka razy skarcił go po odchyleniu bezpośrednim prawym, rozbijając mu nos i wargi. Kolejne trzy minuty to jeszcze większa demolka. Inglot przyjął dziesiątki ciosów – na zmianę na korpus i twarz, ale choć obficie krwawił, o dziwo dzielnie stał na nogach i nie zamierzał kapitulować. Koniec nastąpił dopiero w połowie trzeciego starcia. Po prawym krzyżowym na górę Gardzielik poprawił prawym na dół, posyłając rywala na deski. Ten szybko się poderwał, lecz z narożnika – w końcu, poleciał ręcznik na znak poddania.

Mający ostatnio dobrą passę Norbert Dąbrowski (20-6-1, 8 KO) łatwo rozprawił się z Michałem Graszkiem (6-6, 4 KO). „Noras” rozpoczął spokojnie swoje akcje za prawym jabem. W połowie rundy uderzył mocnym lewym na korpus, czym otworzył sobie drogę do lewego krzyżowego na górę kilkanaście sekund później. Rywal powstał na osiem, był jednak jeszcze oszołomiony i ringowy Robert Gortat – zresztą słusznie, zastopował dalszą rywalizację.

Wcześniej debiutująca na zawodowym ringu Paulina Raszewska (1-0) na pewno nie była lepsza od Bojany Libiszewskiej (5-20, 1 KO), maksymalnie szła na remis, ale dwóch sędziów wypełniło karty chyba jeszcze przed pojedynkiem, dając jej wszystkie rundy. Chaos, chaos i jeszcze raz chaos, a mimo tego wygrana niejdenogłośnie na punkty… Potencjał jest, ale dziś górę wzięły emocje. I niepotrzebnie naciągany werdykt.

źródło: bokser.org

zyrardow17